We hadden geen haast want Jurian hoefde niet naar Amsterdam toe. Via afdeling Kikker hebben we het formulier voor het bloedprikken opgehaald, verpleegster Els was blij dat Jurian er weer wat beter uit zag. Ik wilde toch nog graag even dokter Wijnen spreken en bij het PMC gevraagd of dit mogelijk was. We hoefden maar een paar tellen te wachten en hij kwam met uitgestoken hand op ons aflopen. Hij was blij verrast om te horen dat Jurian geslaagd was. Ik wilde weten of het mogelijk is dat er bij het plannen van de operatie, rekening mee gehouden kan worden dat Jurian 28 juni zijn diploma uitreiking heeft. “Maar natuurlijk! Dat gaan we regelen, eerder is toch niet mogelijk, dus gaan we het erna plannen.” Ook hij had ondertussen met KNO arts Tomeer gesproken. Hij komt in de werkgroep erbij en wordt bij alles betrokken. Ze gaan bekijken hoe deze operaties gecombineerd kunnen worden. Ik bedankte hem. “Maar ik heb nog niets gedaan?” reageerde hij. Het feit dat hij toch tussendoor tijd maakt om ons te spreken, vinden wij gewoon super. Hij reageerde als volgt: “Maar jullie zijn ook zo leuk…!”
Het voelt zo goed om zo’n fijn team om Jurian heen te hebben, die samenwerken om Jurian zo goed mogelijk te helpen. Sommige artsen kennen we al vanaf de eerste periode dat we in het WKZ komen en dat is inmiddels toch al zo’n 12 jaar.