MRI scan hoofd
De afgelopen twee nachten was Jurian ’s nachts met hoofdpijn wakker geworden en heeft toen ook moeten overgeven. Overdag ging het gelukkig weer goed met hem. Zou het een virusje geweest kunnen zijn? Want het is bij Jurian niet zo dat hij zenuwachtig voor de scan is, dan zou het de eerste keer zijn. We gingen op tijd naar Utrecht, want met al die sneeuw zou de rit zo maar langer kunnen duren. We waren ruim op tijd in het ziekenhuis. Net als bij de vorige scan, zou Jurian ook nu weer zonder narcose de scan in gaan. Met als voordeel dat we nu niet eerst naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis hoefden, Jurian niet nuchter hoefde te zijn en we ook gelijk na de scan naar huis toe konden. Toen we in de wachtkamer zaten, vroeg Harm aan een verpleegster of Jurian op de plek waar het infuus geprikt zou worden, een verdovingsgel kon krijgen. Dat was geen probleem en Jurian liep al druk te babbelen dat hij haar herkende van een vorige keer. Omdat Jurian de week erop ook weer de scan in moet, kreeg Harm een tube met die gel en speciale pleisters mee, zodat we thuis de verdovingsgel al konden aanbrengen. Dan had het meer tijd om in te trekken.
Al snel werd Jurian naar binnen geroepen en Harm mocht met hem mee. Het infuus werd zonder problemen ingebracht en Jurian kon in de scan lekker naar zijn meegebrachte cd luisteren. Diana zat nog in de wachtkamer en hoorde tussendoor van de verpleegster dat Jurian het super goed deed. Na een half uur was alles klaar en konden we lekker naar huis. Jurian had zelfs zin om die middag weer naar school toe te gaan!