Pijn in onderrug en been.
Sinds een paar dagen heeft Jurian de griep, net als zijn broers en vele ander mensen, het heerst.
Jurian gaat die avond graag naar bed. Hij ligt lekker en gaat graag slapen. Hij heeft dan koorts. Rond 21.15 uur horen we Jurian huilen, hij heeft pijn, veel pijn.
Hij ligt te draaien en geeft aan dat hij pijn heeft in de rug en zijn linkerbeen. We proberen hem rustig te krijgen door op hem in te praten en te laten ontspannen. Ook geven we hem een zetpil. We proberen hem, zonder dat we hem ons intense verdriet te laten merken, te troosten. Het gevoel van onmacht komt weer terug, net als de pijnen die hij had toen hij 4 jaar was. Met tranen in zijn ogen kijkt hij ons smekend aan. Wat zouden we de pijn toch graag van hem overnemen! Als de pijn niet verminderd, bellen we het ziekenhuis, dat was de uitdrukkelijke melding van dokter van Berkestijn. Voordat we iemand te pakken hebben, is het ondertussen 23.00 uur geweest. De dienstdoende kinderarts verzoekt ons om naar het Eerste Hulp in het UMC te komen. Jurian ligt nog steeds te rollen van de pijn in bed. Als we aangeven dat we naar het ziekenhuis gaan, reageert hij gemengd. Hij wil niet naar het ziekenhuis, maar hij wil heel graag van de pijn af! Als we uiteindelijk gaan, wordt hij iets rustiger. We pakken snel wat spulletjes bij elkaar. Ruben en Marvin laten we slapen. Loes, de buurvrouw, komt oppassen zodat we samen mee kunnen. In de auto hangt Jurian tegen zijn mama aan. Als we bij het ziekenhuis arriveren, is de ergste pijn gelukkig afgezakt. Na enige tijd komt een kinderarts van het WKZ Jurian onderzoeken. Jurian geeft ondertussen aan geen pijn meer te hebben. Aan zijn houding te zien en bij navraag geeft hij aan nog een klein beetje pijn te hebben.
Zoals altijd werkt Jurian ook weer goed mee met het onderzoek naar zijn reflexen van armen en benen. Hij weet zelfs grapjes te maken! De kinderarts kan geen volledige uitval ontdekken, maar gezien de oorzaak van de pijn wil ze toch nog een neuroloog Jurian laten onderzoeken om haar bevindingen te laten bevestigen.
Rond 2 uur wordt Jurian voor de tweede keer onderzocht. Jurian is klaar wakker terwijl wij toch wat instortingsverschijnselen krijgen, ondanks de koffie. Jurian geeft aan geen pijn meer te hebben en na overleg mogen we naar huis. De kinderarts zal die ochtend direct met mevrouw van Berkestijn overleggen en zij zal die ochtend contact met ons opnemen. Met extra pijnstillers gaan we rond 3 uur in de nacht richting huis.