Dagboek 2007

15 juni 2007

15 juni 2007 dokter Dik, uroloog

We moesten flink geduld hebben in de wachtkamer. Jurian vroeg af en toe of ik het heel zeker wist dat het niet het vervelende onderzoek met de draadjes zou zijn. Maar nu was het een controle bezoek bij de uroloog. Uiteindelijk mocht Jurian vast meekomen om een plasje op de speciale wc te komen doen. Hiermee wordt de hoeveelheid, kracht (de zgn. flow) gemeten. Dokter Dik was heel erg tevreden met het resultaat. Dit was de mooiste “flow” tot nu toe! Jurian glom van trots. Hij ging zelf eerst met dokter Dik praten over hoe het nu ging met zijn plassen. Dat hij het soms echt niet voelt en als hij naar de wc gaat, hij bemerkt dat hij al wat geplast heeft. Dokter Dik verklaarde dat Jurian een erg grote blaas heeft. Dus als Jurian aangeeft dat hij heel nodig moet plassen, dan zou het voor ieder ander een heel groot noodgeval zijn. We moeten altijd in ons achterhoofd houden dat de plasproblemen veroorzaakt worden door de operaties, of door zijn ziekte. Aan de andere kant kunnen er andere dingen meespelen. Jurian vertelde trots dat hij al een hele tijd ’s nachts droog is, hij slaapt echt zonder luier. Voor overdag lukt dit dus niet, want dan zou hij een paar keer per dag verschoond moeten worden.

Op de echo zag de dokter dat de darmen nog goed schoon waren. Wel was er een verdikking van de blaaswand te zien. Dit zou kunnen duiden op een vernauwing van de plasbuis. Want de blaas zou extra kracht moeten gebruiken om leeg te raken. Jurian krijgt dagelijks een medicijn om zijn blaas wat te kunnen ontspannen. Het voorstel is om de medicatie te verhogen. Uit medisch onderzoek is namelijk ontdekt en bewezen dat als, bij extra gebruik van dit medicijn, men droger blijft, dit juist duidt op een vernauwing van de plasbuis. We gaan dit de komende tijd bij Jurian in de gaten houden. Kijken hoe hij reageert op de extra medicatie. Als hij droog blijft overdag door dit medicijn, dan is de kans dus groot dat er een vernauwing zit. Dan zal dit eventueel met een kijkoperatie verholpen kunnen worden. Maar als er niet echt een verbetering blijkt, dan zou Jurian erg geholpen kunnen worden met een plastraining. Via het ziekenhuis wordt hij dan intensief getraind. Alleen is hij nu nog iets te jong hiervoor. Daar zou nog een jaartje mee gewacht moeten worden.

We wachten dus eerst maar weer af. In september is er weer telefonisch overleg met dokter Dik en bespreken we dit verder. Voor we weggingen vertelde Jurian aan de dokter dat hij het zo leuk had gevonden dat we laatst op een vrijdagavond naar het Ouwehands Dierenpark waren geweest. Hij bedankte de dokter, want hij had het heel bijzonder gevonden dat hij met papa, mama en zijn broers op uitnodiging van het kinderziekenhuis naar de dierentuin mocht. Een keer per jaar wordt dit door het WKZ en Ouwehands georganiseerd voor kinderen die ernstig ziek zijn en/of veel met het ziekenhuis te maken hebben. Dokter Dik grijnsde om Jurian’s reactie. Hij kon zich inderdaad herinneren dat hij een lijst hiervoor had in moeten vullen en Jurian’s naam had ingevuld.

 

© 2024 Jurian en NF2 | WordPress Theme: Cosimo by CrestaProject.