Weer een dagje ziekenhuis gehad. Het was fijn dat we samen waren. Het was erg druk bij de parkeerplaats en het scheelde niet veel of we waren te laat. Dan is het minder erg als we samen zijn zodat één van beiden al richting de juiste afdeling kan gaan. Gelukkig was het niet nodig.
We meldden ons bij de poli KNO. Toen we bij de balie waren, stond opeens de assistente van dokter van Berkestijn achter ons. Ze had Jurian voorbij zien lopen. “Je gaat toch niet overlopen naar een andere poli? Dat kan niet hoor!” De wachtkamer van deze poli is klein en op één of andere manier altijd gezellig. Je raakt er snel in gesprek of er zijn kinderen die met jan en alleman een praatje maken. We hoefden niet lang te wachten tot Jurian gehaald werd voor de gehoortest. Ook vandaag ging Jurian weer alleen naar binnen. Er werd na de gehoortest gezegd dat we zo direct door konden naar de KNO specialist. De laatste keren doen we dit tegenwoordig niet meer, maar maken een telefonische afspraak op een later tijdstip, dit scheelt weer tijd en de afspraak voor alleen een gehooronderzoek en telefonisch consult zijn ook sneller in te plannen. Zeker nu Jurian elke drie maanden voor een gehoortest moet.
Toen konden we naar de volgende poli urologie, op naar dokter Dik.
Eigenlijk is het heel gewoon dat we daar een tijdje moeten wachten en op de een of ander manier vinden we dit bij dokter Dik niet erg. We waren iets te vroeg met als gevolg dat we ruim een uur moesten wachten.
Dokter Dik neemt altijd alle tijd en wil weer alles weten, uiteraard wil hij extra veel weten over het plassen en poepen, maar de rest is voor hem ook erg belangrijk. Hij was uitermate blij met de resultaten van het laatste urodynamische onderzoek, maar hij vond het toch belangrijk dat Jurian één keer per week na de ochtendplas blijft katheteriseren. Jurian moet dit niet ontwend raken, voor het geval dat hij in de toekomst dit vaker moet doen om medische redenen. Dan is het opnieuw aanleren erg vervelend. Na het echo onderzoek was dokter Dik ook erg tevreden met de resultaten. De blaas was mooi vol, de nieren zagen er goed uit en de grote bruine vrachtwagens (ontlasting) waren niet te groot.
Ook moest Jurian nog even een flow maken. Hij moet dan een plas doen op een wc met meetapparatuur. Hieruit komt dan een soort diagram waaruit dokter Dik weer veel informatie kan halen. Ook hier was hij tevreden over, moest lachen en zei er terloops bij: “Dit zou je vader niet na kunnen doen!” De volgende keer wil Harm zelf een flow maken, om te zien of dokter Dik het verschil zou kunnen zien puur aan een diagram…
We vertelden dat Jurian pas weer voor controle door de MRI scan was geweest. “Dat had ik moeten weten!” zei dokter Dik. Hij legde uit dat hij, samen met een aantal studenten iets aan het uitwerken is om met een MRI scan door middel van een bepaalde techniek de zenuwen veel duidelijker zichtbaar te maken, een zogenaamde MRI DTI. Deze toepassing zou wellicht bij Jurian duidelijk kunnen maken waar de zenuwen precies bekneld zitten en of er verschillen tussen links en rechts zichtbaar zijn. Hij ging direct een telefoontje naar van Berkestijn plegen. Deze toepassing is nog zo nieuw in het ziekenhuis dat niet elke afdeling hiervan afweet. Bij een volgende MRI scan zal dit waarschijnlijk zeker meegenomen worden. We zien hier zeker de voordelen van om dit bij Jurian toe te passen. Dokter Dik gaf ons zijn emailadres, dan konden we hem thuis om een plaatje vragen zodat deze DTI techniek wat duidelijker zou zijn voor ons.
De volgende afspraak zal over een half jaar zijn, tenzij Jurian natuurlijk eerder problemen krijgt op urologisch gebied.