Het was een bijzondere dag, Diana was jarig en we kregen deze middag vanaf half 5 de uitslag van het ziekenhuis.
Einde van de dag ging uiteindelijk de telefoon. Helaas had dokter van Berkestijn niet het bericht wat ze graag had gebracht, zoals ze zelf vertelde.
Op vorige scans waren enkele zeer kleine neurofibromen te zien, hierbij waren in de voorgaande scans geen veranderingen opgetreden. Helaas is bij de laatste scan geconstateerd dat twee plekjes in grote zijn toegenomen. Een plekje zit op de gehoorzenuw. De uitdrukkelijke vraag was of we niets gemerkt hadden aan het gehoor van Jurian.
Het tweede plekje wat was toegenomen zit in de hals, bij de nekwervel. Hier was de vraag of Jurian ook over pijn in de nek of de armen in de afgelopen tijd had aangegeven. De dokter heeft morgen een overleg met de radiologen om alles goed door te nemen. Ze zou ook contact met de KNO arts opnemen. Nu was er door ons een paar weken terug al een afspraak voor de controle gehoortest gemaakt. Wellicht zou dit nu eerder moeten gebeuren. Over eventuele verdere te nemen stappen, kan nu nog niets gezegd worden. Want zolang er geen gezond weefsel bekneld wordt door de groeiende neurofibromen, is het maar de vraag of er moet worden ingegrepen. Toch voelt het weer zo onbegrijpelijk, zo ongrijpbaar. Wel zou een eerdere controle noodzakelijk zijn.
Morgenmiddag worden we opnieuw gebeld.