Nadat we op de Eerste Hulp waren geweest, wilde dokter Bramer de wond zelf ook zien. Hij was niet heel ontevreden, maar besloot om de voet toch te laten spalken om deze in een juiste houding te houden en ook om hem meer rust te geven. Dus op naar de gipskamer. De spalk ging er vlot om heen en moest een week blijven zitten. Gelukkig hadden we thuis krukken en de rolstoel voor Jurian. Fietsen zat er voorlopig ook niet in. Maar we mochten de auto van buurman Ton lenen en op school hielpen zijn klasgenoten hem heel goed.