Jurian zit alweer een hele tijd in het ritme van om de week Avastin. Gelukkig kan hij dit goed met school combineren. Toch zijn die dagen intensief, is hij lusteloos en speelt het liefst met zijn mobiel. Op de afdeling weet hij de weg en de verpleegsters zijn helemaal weg van hem, omdat hij zo makkelijk en stoer is, alles dapper ondergaat en hij ze inpalmt met zijn praatjes.
Hij zit momenteel lekker in zijn vel, groeit nog steeds goed en de pijn is heel goed met de nieuwste pijnstillers onder controle te houden.
Op 2 januari van het nieuwe jaar moet hij voordat hij Avastin krijgt, weer de MRI in. Weer 5 kwartier ligt hij super stil, gelukkig hadden ze de muziek nu wel voor hem geregeld. Daarna hebben we lekker een broodje in de hal gegeten voordat hij zich om 13.00 weer op de afdeling Oncologie moest melden. Het zijn lange dagen, de uren gaan langzaam voorbij. Omdat Jurian die dag later gestart was met zijn kuur, gingen we als laatste van de dagbehandeling weer weg. In het donker lekker naar huis toe.
Dokter Schouten zou ons de donderdag erop bellen nadat Jurian in het stafoverleg besproken was. Ze belde vanuit de auto omdat ze alweer onderweg was voor een buitenlands congres: “Goed nieuws! Alles is stabiel!”
Wat een heerlijk begin van het nieuwe jaar! Op geen enkele plek was groei zichtbaar. Direct een whats-appje naar Jurian en Harm gedaan.