Volgens de berekeningen van Jurian zou dit de 20e keer zijn dat hij de MRI scan in ging. Niet echt een reden voor een feestje, maar die avond zouden we lekker eten bij de Mac halen.
Omdat het nog Kerstvakantie was, was het lekker rustig op de weg. Dit was bij de parkeergarage echter niet te merken.
In de wachtkamer hadden we nauwelijks de tijd om “toverzalf” op Jurian’s arm te smeren, zodat hij weinig last zou hebben als het infuus aangebracht zou worden. Jurian vroeg direct of ze de contrastvloeistof erin spoten, er langzaam in konden laten lopen, anders kreeg hij zo’n vieze smaak in zijn mond.
De radiologen namen alle tijd voor hem en zorgden dat hij goed kon liggen. Oordopjes in en weer ging Jurian geduldig liggen. De radiologen zouden er voor zorgen dat de scan digitaal naar Rotterdam zou worden gestuurd.
Na afloop hebben we nog lekker koffie en chocomelk gedronken. Aan het eind van de ochtend waren we weer thuis.