De weken vliegen om, het gaat goed met Jurian, hij zit lekker in zijn vel en ziet er goed uit. Die ochtend waren we eerst naar de afdeling Oncologie gegaan om het infuus aan te laten prikken. De maatschappelijk werkster keek verbaasd naar Jurian toen we uit de lift stapten. “Wat zie jij er goed uit! Je bent ook gegroeid!” Het aanprikken ging zonder problemen en we waren dan ook te vroeg bij de MRI afdeling. Daar herkennen ze Jurian ook al toen we aan kwamen. Helaas was er een spoed tussendoor, dus moesten we langer wachten, maar uiteindelijk ging Jurian 10 voor half 1 de scan in. Hij heeft er ruim een uur weer ingelegen, af en toe deed hij zijn ogen dicht omdat zo lang stil liggen op den duur pijnlijk voor hem wordt.
Hij was erg blij dat het weer achter de rug was, langer had hij het ook niet uitgehouden. Hierna werd het infuus er ook weer vlot uitgehaald en stonden we om 2 uur weer buiten.
Aan het eind van de middag zouden we met ons hele gezin weer op de parkeerplaats zijn, want we waren uitgenodigd om naar Artis te gaan. Met brandweerauto’s, legerjeeps, politie auto’s, de spelersbus van Ajax gingen we in vrolijke optocht dwars door Amsterdam naar Artis. Motoragenten zetten kruisingen af, alles wat herrie kon maken, had zijn sirene aan. Wat een spektakel! In de dierentuin was ook van alles te zien en te doen, we hebben genoten!