Wel of geen scan…
De hele week was Jurian al flink verkouden. ’s Nachts was hij al een keer wakker geworden door hoofdpijn. Hij had toen ook flinke verhoging. De volgende ochtend voelde hij gelukkig weer normaal. De dag voor de scan hebben we Jurian toch maar thuis gelaten, want hij had lichte verhoging.
Gelukkig kon onze oppas Ben direct komen. Het leek ons toch verstandig om te overleggen met het ziekenhuis. ’s Middags heeft mama met het opnamebureau overlegd. Ze twijfelde eerst, maar ging overleggen met de anesthesist. Die vond het echt niet verantwoord om Jurian de narcose toe te dienen. Dus was het beter om (weer) een nieuwe afspraak te maken voor over een week of 4! Dit viel weer enorm tegen, maar het was nog vervelender geweest als we dit op de ochtend pas te horen hadden gekregen en weer naar huis zouden moeten. “ik heb al zo’n tijd moeten wachten, en nou moest ik nog maar één nachtje slapen!? En nou gaat het WEER niet door, ik had me er weer zo goed op ingesteld!” was de reactie van Jurian. Deze keer kon hij het wel beter begrijpen, omdat hij zelf voelde hoe verkouden hij was.
Nu maar weer wachten op een nieuwe oproep.